Parkietjes

Donderdag 13 februari 2025 

1 januari van dit jaar kwam ik tot de ontdekking dat onze parkietjes eitjes hadden gelegd. Helaas heeft, na ruim 4 weken, het groene vrouwtje Coco de eitjes uit haar nestje gegooid omdat ze besefte dat de eitjes niet zouden uitkomen. Het is mooi om te zien hoe zo'n beestje, zonder dat er ooit voorlichting aan haar gegeven is, instinctief handelt. Ze zat daarna een beetje doelloos op haar stokje en werd, zo zag het er uit, getroost door haar maatje. 

Enige dagen later brak de ruzie uit en we zijn er niet bij geweest, maar het gele mannetje of vrouwtje, want we twijfelen nu achteraf aan het geslacht van het arme beestje, is van het stokje gevallen en lag hulpeloos op de grond van de kooi. Na het diertje te hebben opgepakt duurde het amper een kwartiertje of de oogjes vielen dicht en was het gedaan met arme Rocco. Ik heb het beestje nog even in een doosje gelegd om er zeker van te zijn dat hij was overleden en heb hem begraven in onze tuin onder de vlinderstruik. 

We zagen dat de vinnige Coco wat tot rust kwam, op haar tak ging zitten en af en toe even wat van zich liet horen. Na het lezen dat parkieten echt gezelligheidsdieren zijn besloten we toch weer op zoek te gaan naar een echte vent voor haar. Een volwassen mannetje die haar de baas is en geslachtsrijp is, want we merken dat ze erg broeds is en hunkert naar kleine parkietjes. Het broednestje hadden we weggehaald omdat we eerst wat rust voor haar in de tent wilden brengen. 

Op het internet kwamen we een adresje tegen die zeker, zo zei de man, een volwassen mannetje van 2 jaar in zijn volière had zitten en deze wilde verkopen. We besloten dat weekend "Bram" te gaan halen. Een leuke rustige stoere blauwe parkiet die nadat hij was losgelaten op zijn stok ging zitten en dacht: "ik kijk het eens rustig aan wie ik voor me heb" en dat werkte prima, blijkt nu, na nog geen week samen te zijn.  Coco is zeer onder de indruk en ze is onderdanig aan hem. Ze kroelen en wippen wat af en dit gedrag hebben we nog niet eerder gezien. We weten nu zeker dat Rocco óf ook een vrouwtje was óf een veel te onderdanig mannetje die niks te vertellen had bij haar. Het arme stakkertje. Het kan zijn dat Coco zo gefrustreerd was na het lange broeden zonder resultaat en ze dit heeft botgevierd op haar metgezel. 

Wat we nu zien is dat Bram en Coco verliefd zijn, ze samen eten, samen slapen, samen kroelen en elkaar het hof maken. We hebben het broednestje toch weer opgehangen en we zijn heel benieuwd of het voor het kleine kloekje nu wel wil lukken. Het lijkt ons heel eerlijk gezegd super leuk om toch een keer van dichtbij mee te maken als er kleine parkietjes geboren zouden worden. We wachten het af.